Miejska koncepcja hiperlokalnego rozwoju i projektowania centrów aktywności zyskuje na sile w ramach strategii adaptacji do zmian klimatu i strategii stabilności gospodarczej. Pamiętajmy, że wszystkie formy rozwoju miejskiego wdrażane obecnie zostaną z nami na dziesięciolecia.
- Urbanistyczne centrum aktywności
- Rodzaje centrów aktywności
- Centra aktywności i ich zalety dla mieszkańców
Urbanistyczne centrum aktywności
Centrum aktywności to tętniący życiem, dynamiczny, zróżnicowany i energiczny obszar, który przyciąga ludzi na zakupy, do pracy, szkoły, rekreacji i spotkań towarzyskich. Obszar powinien mieć stosunkowo niską gęstość zaludnienia, o zabudowie mieszanej zamiast zagospodarowania przestrzennego i środowisku charakteryzującym się pieszymi lub rowerzystami – a nie samochodami lub motocyklami.
Centrum aktywności to nazwa używana przez urbanistów do określenia typu miasta, które dąży do skoncentrowania usług lokalnie. Ostatnie badania nad koncepcją centrum aktywności definiują je jako miejsca w regionach, w których zasoby gospodarcze, fizyczne, społeczne i obywatelskie skupiają się w jasno określonej skali hiperlokalnej. Często centra aktywności są postrzegane jako narzędzie zmniejszające zależność od samochodów i innych form marnotrawstwa energii, materiałów lub terytorium.
Rodzaje centrów aktywności
Istnieją różne rodzaje centrów aktywności. Najczęściej wymieniane są dzielnice finansowe, centra miast czy dzielnice przyjazne do życia.
Śródmieście. Zawsze było najbardziej powszechne i pojawiło się naturalnie w środku miast w wyniku ciągłego przepływu przez ten obszar.
Dzielnice przyjazne do życia. Tego typu dzielnice wyróżniają się jakością życia.
Dzielnice finansowe. Chociaż dzielnice finansowe były początkowo budowane na obrzeżach miast, obecnie coraz częściej integruje się je z tkanką miejską i można je znaleźć poniżej lub powyżej jednostek mieszkalnych, zmniejszając zależność od pojazdów.
Centra aktywności i ich zalety dla mieszkańców
Centrum aktywności zawsze było istotnym elementem budowania dobrze prosperujących i wydajnych obszarów metropolitalnych; a także, w aspekcie środowiskowym, gospodarczym i społecznym, również obszarów zrównoważonych.
Wykazano, że centra aktywności w obszarach metropolitalnych przyciągają talenty i koncentrują miejsca pracy, zajmując niewielki obszar, co generuje pozytywne sprzężenie zwrotne i cykle innowacji.
Wykazano również, że centra aktywności i ich obszary peryferyjne są bardziej inkluzywne. Gospodarstwa domowe o niskich dochodach i grupy szczególnie wrażliwe korzystają z tego typu dystrybucji miejskiej.
Centra aktywności sprzyjają poruszaniu się pieszo, jazdy na rowerze i korzystania z transportu publicznego. Centra aktywności, oparte na koncepcji hiperlokalnego wzrostu, to środowiska, w których łatwiej jest chodzić i jeździć na rowerze.
Wśród zalet związanych z bezpieczeństwem, centra aktywności są w stanie stworzyć „poczucie wspólnoty„, które poprawia jakość życia mieszkańców i poprawia bezpieczeństwo, a co ważniejsze, postrzegane bezpieczeństwo, zniechęcając do działań przestępczych poprzez nieformalny nadzór.
Żródło: Tommorow City