Mikromobilność w miastach
Przez ostatnie dekady samochody zyskiwały na popularności, jako metoda codziennego transportu, osiągając pewien stopień dominacji. Jednak swoboda, jaką gwarantują, jest okupiona hałasem, zanieczyszczeniami i korkami. Te fakty, w połączeniu z nieefektywnym wykorzystaniem miejsca przez samochody osobowe sprawiły, że ludzie zaczęli szukać alternatywnych metod transportu. Konkurencją dla powiększającego się od lat auta zostały małe, współdzielone przez mieszkańców pojazdy, które można wypożyczyć w wielu miastach. Zbiór takich usług nazywamy mikromobilnością.
Czym jest mikromobilność?
Najlepszym wyznacznikiem mikromobilności jest dostosowanie do infrastruktury rowerowej. Jak pokazało nagłe upowszechnienie się hulajnóg elektrycznych w roku 2018, włączenie mniejszych pojazdów do tradycyjnego ruchu drogowego lub pieszego jest problematyczne. W praktyce mowa tu przeważnie o rowerach i hulajnogach elektrycznych, ale nie są to jedyne takie środki transportu. Elektrycznych wersji doczekały się choćby deskorolka czy monocykl. Różnorodność jest tu całkiem spora i każdy może znaleźć coś dla siebie, a przed nami stoją potencjalnie nowe opcje przemieszczania się.
Problemy mikromobilności
Branża prężnie się rozwija, chociaż napotyka pewne przeszkody. Przy debiucie hulajnóg problemem były wandalizm i kradzieże, którym udało się zapobiec. Trudniejszym do zwalczenia jest fakt, że takie pojazdy nie są odpowiednie dla osób z pewnymi niepełnosprawnościami. Dodatkowo warunki pogodowe tworzą sezonowy trend – w cieplejszych miesiącach mikromobilność jest wyraźnie popularniejsza. W Paryżu podjęto decyzję o zakazaniu współdzielonych hulajnóg elektrycznych. Jako przyczyny władze podały obawy o bezpieczeństwo, masowe zaleganie hulajnóg na ulicach oraz wątpliwości wobec wpływu na środowisko.
Zastosowanie mikromobilności
Postępująca na świecie urbanizacja sprawia, że zapotrzebowanie na wydajne metody transportu rośnie z każdym rokiem. Transport publiczny jest bardzo efektywny w przewożeniu dużej populacji, jednak nie jest idealny. Nie zawsze pokrywa całą trasę, którą chce przebyć podróżujący. Przebycie pozostałej i często niedługiej trasy staje się uciążliwe i wiele osób decyduje się na jazdę samochodem, by uniknąć takiej sytuacji. Może to nawet spowodować całkowitą rezygnację z dojazdu, np. do potencjalnej pracy czy szkoły.
Potencjał mikromobilności to nie tylko łączenie ludzi z transportem publicznym. Jest to alternatywa dla wielu tras samochodowych. W Stanach zjednoczonych ponad połowa odbywanych podróży jest krótsza niż 8 kilometrów. Takie trasy są idealnym gruntem dla wykorzystania krótkodystansowych metod transportu. W Portland, w stanie Oregon, 34% mieszkańców powiedziało, że gdyby nie dostęp do hulajnóg i rowerów, użyliby samochodu lub usługi przewozowej. Jeszcze częściej takie stwierdzenie pojawiło się wśród odwiedzających miasto. Nawet znaczna część podróży komunikacją miejską jest względnie krótkodystansowa i też może być zastąpiona.
Mikromobilność ma potencjał, żeby pomóc miastom z wyzwaniami takimi jak zakorkowane ulice i słaba jakość powietrza. Włodarze miast i dostawcy mikromobilności mogą pracować razem, by wytyczyć ścieżkę, która służy dobru publicznemu, spełni cele miasta i umożliwi tworzenie rentownych modeli biznesowych.
Na podstawie:
https://www.forbes.com/sites/jonathankeane/2023/09/01/paris-e-scooter-ban-has-come-into-effect/