Ranking państw przyciągających najwięcej talentów w 2023 roku

Zestawienie Global Talent Competitiveness Index

Raport GTCI jest corocznie publikowany przez międzynarodową Szkołę Biznesu INSEAD we współpracy z firmą consultingową Descartes Institute for the Future oraz centrum doskonalenia Human Capital Leadership Institute. Najnowsza edycja jest już 10 publikacją badającą ten temat. Zestawienie jest kompleksowym rocznym raportem porównawczym, który mierzy, w jaki sposób kraje i miasta rozwijają się, przyciągają i zatrzymują talenty. Badanie stanowi źródło informacji o postawach i trendach w celu zrozumienia globalnego obrazu konkurencyjności talentów. Zestawienie jest też dobrym narzędziem do opracowywania przez lokalne władze strategii mających na celu pobudzenie ich gospodarek. Talenty kraju są jego siłą napędową. Przyciąganie, rozwijanie i zatrzymywanie wykwalifikowanych osób jest nie tylko strategią, ale kształtuje sukces kraju na arenie globalnej. Raport za 2023 rok obejmuje 134 kraje.

Wyniki

1. Szwajcaria – od początku prowadzenia badań utrzymuje czołową pozycję. Jest liderem w dziedzinie utrzymywania i kreowania talentów. GTCI jest kolejnym raportem, w którym Szwajcaria i miasta ją reprezentujące są zdecydowanym liderem. Przypomnijmy rankingi jakości życia w europejskich miastach, miasta z najlepszą jakością powietrza na świecie czy z drugiej strony ranking najdroższych miast na świecie.
2. Singapur – za wyjątkiem 2020 roku we wszystkich kolejnych edycjach zajmował drugą pozycję w tym zestawieniu. Odnosząc się do naszych wcześniejszych publikacji, to państwo, miasto również często pojawia się w czołówkach rankingów. Mimo, że z jednej strony najwyższe lokaty zajmuje w rankingu kosztów życia, to jest niekwestionowanym liderem nowoczesności. Singapur jest liderem w dziedzinie nowoczesnych technologii, łączności cyfrowej oraz mobilności, które doskonale przyciągają młodych ludzi.
3. Stany Zjednoczone – kraj ten od początku prowadzenia badań zajmuje wysokie pozycje i jest jednym ze światowych liderów w dziedzinie przyciągania talentów. Sytuacja geopolityczna w ciągu ostatniego roku umocniła USA na wysokiej trzeciej lokacie.
4. Dania – jest kolejnym krajem, który często występuje w czołówce rankingów państw i miast. Dla przypomnienia można wskazać, że Kopenhaga jest w czołówce m.in.: ranking jakości życia w europejskich miastach, miasta z najlepszą łącznością cyfrową czy też najbardziej przyjaznych miast do życia na świecie.
5. Holandia – tutaj podobnie jak w przypadku Danii, nowoczesność i jakość życia w największych miastach przekłada się na wysoką lokatę w rankingu przyciągania talentów. Miasta takie jak Groningen, Amsterdam czy Rotterdam zajmują wysokie lokaty w jakości życia i mobilności.
6. Finlandia
7. Norwegia
8. Australia
9. Szwecja
10. Wielka Brytania
11. Luksemburg
12. Irlandia
13. Kanada
14. Niemcy
15. Islandia
16. Belgia
17. Austria
18. Nowa Zelandia
19. Francja
20. Estonia
21. Malta
22. Zjednoczone Emiraty Arabskie
23. Czechy
24. Korea Południowa
25. Izrael

Omówienie

Pierwsza dziesiątka rankingu jest zdominowana przez europejskie państwa. Jest tu ulokowanych siedmiu z dziesięciu liderów w przyciąganiu talentów. Na dalszych pozycjach również dominuje stary kontynent. W pierwszej 25 zestawienia jest aż 17 europejskich państw. W rankingu wyraźnie widać korelację pomiędzy zamożnością i miejscem w zestawieniu. Im bogatsza gospodarka, tym lepsze miejsce w tabeli. W dalszej części klasyfikacji coraz lepsze lokaty zajmują gospodarki wschodzące, szczególnie z Azji Zachodniej i Ameryki Łacińskiej. To na nich w najbliższym czasie będzie się skupiała uwaga pozostałych państw.

W rankingu oprócz głównej klasyfikacji jest publikowane zestawienie w podziale na cztery kategorie. Mamy „czempionów”, „prymusów”, „kulejących” oraz „pozostających w tyle”. Na podstawie tego wykresu można stwierdzić gdzie w porównaniu z innym znajduje się dane państwo. Dodatkowo pozwala to tworzyć bardziej długofalowe wnioski i plany dla poszczególnych krajów i regionów.

Poprzez swoją metodologię ranking wskazuje również globalne problemy, z którymi borykają się poszczególne państwa. Nadal kluczową bolączką w wielu krajach są nierówności związane z płcią. Jest to również najtrudniejsza do zniwelowania kwestia z uwagi na prawne i kulturowe otoczenie. W wielu krajach kobiety nie mają odpowiedniego dostępu do rynku pracy, a co za tym idzie do rozwoju kariery oraz odpowiedniego wynagrodzenia.

Kolejnym wnioskiem jest stopniowy powrót do normalności po COVID-19. Gospodarki zdjęły już praktycznie wszystkie obostrzenia, co przekłada się na powrót do normalnego trybu pracy. Jednak pandemia nieodwracalnie zmieniła możliwości pracy przekładające się na łatwiejsze przyciąganie najlepszych talentów. Praca zdalna spowodowała, że najlepsi mogą swobodniej niż dotychczas wybierać miejsce do pracy niezależnie od miejsca zamieszkania. To tworzy kolejny trend, szczególnie wśród młodych ludzi, którym bardziej niż dotychczas zależy na zdobywaniu wiedzy i umiejętności dających im lepsze perspektywy rozwoju oraz wyższe wynagrodzenie. Ponadto obserwuje się coraz mniejsze przywiązanie do tradycyjnego sposobu zatrudnienia. Etat w wielu przypadkach jest wypierany przez kontrakty i umowy krótkoterminowe. Jest to kolejny powód dla którego dzisiejsze gospodarki muszą bardziej niż dotychczas zabiegać o wartościowych pracowników.

Podsumowanie

Najbliższy okres na światowym rynku pracy zapowiada się niezwykle ciekawie. Dynamiczny rozwój sztucznej inteligencji, sytuacja geopolityczna wpływająca na nastroje społeczne i decyzje o relokacji oraz młode pokolenia wchodzące na rynek pracy spowodują znaczące zmiany dla większości gospodarek. Zmiany będą dotyczyły zarówno całych państw jak również poszczególnych regionów i miast. Konkurencja na wszystkich szczeblach będzie rosła. To przyczyni się do jeszcze większej walki o najlepszych pracowników. Przyciąganie, rozwijanie i zatrzymywanie talentów zyska jeszcze większe znaczenie jako siła napędowa konkurencyjności, innowacji i geopolitycznej siły. Miasta i regiony staną się pionierami nowych strategii w zakresie zdobywania najlepszych.

Jak zakładają autorzy raportu, w ciągu najbliższych dziesięciu lat umiejętności i edukacja pozostaną kluczowymi narzędziami umożliwiającymi pracownikom wnoszenie znaczącego wkładu w gospodarkę i społeczeństwo. To powinno się przełożyć na bardziej sprawiedliwy i zrównoważony świat.

Źródło:
www.insead.edu